Na een periode van betrekkelijke rust, zullen de meesten van ons zich nu weer hebben in te zetten voor het werk in de wijngaard. Het stuk werkveld dat ons is toevertrouwd is Assen e.o.
Het is goed en nodig dat de werkers in de wijngaard elkaar kennen, elkaar ontmoeten en elkaar bemoedigen. De bijeenkomsten van Hart voor Assen geven daartoe de gelegenheid.
Een derde seizoen gaan we in. Bemoedigend is het, dat we steeds met heel wat mensen rond de (maaltijd)tafel zitten, ervaringen uitwisselen en voor elkaar en de stad bidden. Graag nodig ik je uit voor de bijeenkomsten van dit seizoen: elke tweede dinsdag in de maand.
De eerste bijeenkomst van dit seizoen staat hierboven vermeld
Tijd: vanaf 12.15 tot 13.30 uur
Locatie: de Bethelkerk, Groningerstraat 14 ( t.o. Action).
Ds. Sieds de Jong zal ons bemoedigen vanuit de Bijbel en vertellen over ontwikkelingen die gaande zijn in Kloosterveen. Kerk zijn in een nieuwe wijk en met een gemeente die zelf nog vorm moet krijgen is een hele uitdaging. Fijn dat Sieds daarvan wat wil vertellen.
Programma:
12.15 uur: Ontvangst en ontmoeting
12.30 uur: Maaltijd
13.00 uur: Bemoediging en gebed
13.30 uur: Sluiting
De initiatiefgroep bestaat uit:
Ds. Sieds de Jong ( GKV), Samuël Joël (Jeugd met een Opdracht),ds. Stoffer Otten (CGK), Dennie Rozeveld ( JeugdkerkThe Life), ds. Henk Sleebos, em. legerpredikant, ds. Ton Vos (NGK).
Namens de initiatiefgroep,
ds. Stoffer Otten
Peter van Anrooystraat 23
9402 TR Assen
Tel: 0592 -344034 E-mail: s.otten@solcon.nl
maandag 8 september 2008
dinsdag 2 september 2008
Getuigenissen van het Mission Maluku Team
Ook heb ik mogen leren dat wanneer je ècht alles in God's handen legt, in wat voor situatie je ook zit, Hij je op ondoorgrondelijke manier (God's manier) bijstaat. Dit heb ik mogen ervaren op het moment dat ik werd uitgedaagd om uit mijn 'comfort zone' te komen. Daar in Tual werd je in het 'diepe' gegooid door alleen op God te vertrouwen en je door de Heilige Geest te laten leiden. Even had ik het moeilijk, wilde niet uit die 'comfort zone' komen, maar door een stap in geloof te nemen kon ik doen wat God wilde dat ik doe: Mijzelf zijn en dienstbaar zijn voor anderen.
Tual was een missie die door God is uitgestippeld in mijn leven. Hij heeft mij gevormd in mijn gebedsleven. En heeft mij discipline gegeven. Vooral het vroeg opstaan, er voor gaan, geduld hebben voor de mensen om mij heen, sterker in het geloof staan. God wist wat er bij mij gevormd moest worden... en dat heeft Hij gedaan. Al deed het hier en daar wat pijn. maar ik haal door die vorming mijn voordeel er wel van uit. namelijk een intensere relatie met God.
In Tual hebben we meerdere malen gehoord dat het tijd is om naar een 'higher level' te verlangen en te gaan.stap voor stap, een stap in geloof, geloof in God, samen met Hem die hogere niveau ingaan. Al met al heb ik een fijne, leerzame tijd gehad zowel met het team uit Nederland als mijn broers en zussen uit Tual. Go to another level..
Tuhan memberkati!
Voor mij was een hoogtepunt deze reis dat ik voor het eerst les mocht geven. Het onderwerp was ' je identiteit'. Hoe onze identiteit wordt gevormd in onze jeugd, door onze omgeving, wat mensen over je zeggen en je ervaringen. Soms krijgen we een verkeerd beeld van onszelf. God wil ons laten zien hoe Hij ons ziet. Hoe waardevol we voor Hem zijn. Hij wil ons de waarheid over onszelf laten zien en openbaren wat de leugens in ons leven zijn. Iedereen schreef op een briefje wat zijn of haar leugens waren en verscheurde deze voor iedereen met de woorden: ik verbreek de leugens die ik ben gaan geloven in Jezus naam!!
Het was mooi om te zien hoe God aan het werk was en genezing bracht in vele harten.
De tweede week gingen we er op uit, een van onze outreaches was naar het dorpje Rewav.
We werden overal gastvrij ontvangen. Het eerste huisje waar we binnen gingen was van een oude man die van de pastoor niet meer in de kerk mocht komen omdat hij te fanatiek was.... De pastoor had hem ook zijn bijbel en zangboek afgenomen. Daar was hij heel verdrietig over. Nadat wij voor hem gebeden hadden kreeg een van de tieners het op haar hart deze man haar eigen bijbel te geven. Dat was een ontroerend moment! Een volgende huisje waar we binnen gingen was een vrouw die al een jaar ziek op bed lag. Nadat we eerst voor haar genezing hadden gebeden bleek al gauw dat hier een boze geest aan het werk was. We hebben ons hele team bij elkaar gehaald en urenlang gebeden voordat we de overwinning behaalden en de boze geest moest wijken. Wat hebben wij een Grote God die sterker is dan de duisternis! Het was geweldig om mee te maken dat God mensen vrijmaakt en uit de duisternis in het licht brengt!
Het was geweldig om mee te gaan met MM2008! Ik ben erg gezegend tijdens deze reis en het was een voorrecht een zegen te mogen zijn voor Tual!
gemeente in Tual,wordt toegerust en opgebouwd,maar wordt zelf ook opgebouwd.Ik heb de jeugd gezien hoe hun toewijding is voor de Heer en trouw de workshop bezoeken. De tweede week is er om op uit te gaan te bidden met mensen,hoe ze open staan voor gebed. Mensen vragen om te bidden voor de toekomst van hun kinderen.Wij hebben ook gebeden voor de oma van Myra (Tual) ze was ziek en na het gebed hoorden wij dat zij genezen was.Wij hebben ook ziekenhuis bezocht en mogen bidden voor zowel christenen als moslims. Wat ik in Tual meegemaakt heeft,dat ik open bent geworden en nog meer bewogenheid Mijn geestelijk leven hongerig naar Gods woord.Wij hebben een bijzondere God, Hij heeft een geweldige werk gedaan op Tual. Hij gaat door in de harten en levens van de mensen die Hem volgen.Hem komt toe alle eer.
Dank U Vader dank U Here Jezus dank U Heilige Geest, YOUR KINGDOM COME. Mijn dank ook aan het team van MM2008, voorgangers echtpaar bpk. Anis en ibu Endang Ubro en ROCK Church Tual, JMeO Assen, Pinkstergemeente Immanuëlkerk Maastricht, vrienden en familie voor gebed, financiën en praktisch hulp.
Van begin, de spannende heenreis, tot eind, afscheid op het vliegveld, heb ik mij verbaasd over Gods soevereiniteit. Wie had nou gedacht dat er 1000 kinderen zouden opdagen ipv de verwachte 500, wie had nou gedacht dat'n `verloren' ticket 10 min. voor vertrek nog terecht zou komen, wie had nou gedacht dat al die spontane gesprekken, zoals in de bank, zouden plaatsvinden, wie had nou gedacht dat we zelf mensen zouden gaan dopen, wie had nou gedacht dat sommige van ons daar `jonger' zouden worden( ja ja oom John & tante Annie…). Dit alles leerde mij en herinnerde mij eraan dat God's wegen hoger zijn dan de onze.(Jes.55:8,9)
Een van de ervaringen en lessen die mij vooral is bijgebleven is die na een workshop over het Vaderhart. Wij mochten als team uit Holland gaan bidden voor de deelnemers. Toen er een jongen was voor wie ik wilde bidden en aan de Heilige Geest vroeg wát ik moest bidden sprak Hij: `Omhels hem.' Eigenlijk was ik helemaal op mijn `allergeestelijkst' gefocust op een specifieke tekst of een woord en besloot nog te wachten. Weer sprak de Heilige Geest: `Omhels hem.' Zodoende besloot ik hem te omhelsen. Op het moment dat ik hem omhelsde barstte de jongeman in tranen uit! Zo bleven we een aantal minuten staan en vroeg ik hem wat hij ervoer. Hij vertelde mij dat hij troost ervoer en dat hij met liefde gevuld werd! Inderdaad: sometimes actions speak louder than words….
Als u mij zou vragen hoe ik de toer alles bij elkaar heb ervaren dan zou ik zeggen, als…'siapa sangka'(wie had dat gedacht)…. “Hem nu, die blijkens de kracht, welke in ons werkt, bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen, Hem zij de heerlijkheid in de gemeente en in Christus Jezus tot in alle eeuwigheid! Amen.”(Ef.3:20,21)
Hans Bentvelzen; Ik heb MM 2008 opnieuw ervaren als een reis heel dicht bij God. De voorbereiding, het onderwijs de eenheid in het team, allemaal heel bijzonder. Voor mij persoonlijk begon het eigenlijk al in januari van dit jaar, toen ik samen met Samuël aan de voorbereiding van deze missie mocht beginnen. Ik mocht ervaren dat als je steeds vertrouwd op de Heer en niet twijfelt bij de dingen die van je gevraagd worden, dan ervaar de kracht van de Heilige Geest. Ik mocht mijn eerste workshop geven over dienstbaarheid en onderwerp waarmee ikzelf nog volop worstel. Het was een soort leren tijdens het doen..
De tweede week gingen we er als team weer opuit naar het ziekenhuis, naar een weeshuis en naar een dorp genaamd Revav.
Alles wat we tijdens de eerste week geleerd hadden, werd nu in de praktijk gebracht. Echt een genot om dit van zo dichtbij
te mogen en kunnen waarnemen.
P.S. Ik hoop er volgend jaar weer bij te zijn
Abonneren op:
Posts (Atom)