Getuigenis Molukse leidersdag, 31 mei j.l.Het was een bijzondere dag,want de Heer was in ons midden.S amen met anderen: nieuwe gezichten, jonge mensen. . . jammer dat anderen er niet waren! Ik had zo'n behoefte om Molukse leiders te spreken en ontmoeten, elkaar aansporen, elkaar beter leren kennen, bemoedigen of bemoedigd worden. Al met al, het was een machtige dag. . .natuurlijk ook met Steve, een bijzondere gezalfde man Gods!
Ik wil mijn hoop uitspreken voor nu en in de toekomst dat wij als Molukse leiders die God dienen, meer samen met elkaar moeten gaan optrekken: samen Gods aangezicht zoeken, niet alleen om te bidden, maar om bolwerken neer te gaan halen, plaatsen (wijken) in te gaan nemen voor Koning Jezus. Mensen mobiliseren om Gods aangezicht te gaan zoeken, dagen van bidden en vasten.Of ben ik te . . .???
Nogmaals bedankt voor de uitnodigingen bedankt voor het vertrouwen.
Junus Luhukay
Getuigenis toerustingsdag met br. Gerard de Groot, 26 april j.l.
Het was een gezegende dag met goed bijbels onderwijs. Ik werd erg aangemoedigd door het feit dat wij (de gelovigen) grote dingen zullen doen. Jezus zei zelf dat wij grotere dingen zullen doen dan Hem. Ik kon dat niet altijd begrijpen maar had dat verlangen wel echter op een laag pitje.
Toen we moesten opschrijven wat God’s droom in ons leven was werd ik er opnieuw bij bepaald wat mijn verlangens eigenlijk waren. Ik wil niets liever dan mensen dichter bij God te brengen, het goede nieuws brengen onder de verslaafden, daklozen, prostituees of zomaar mensen op straat. Ik wil profeteren en mensen de handen opleggen zodat zij in Jezus naam genezen worden naar geest, ziel en lichaam.
Door het woord wat br. Gerard bracht werd ik alleen maar geaktiveerd en bewuster gemaakt om uit te stappen! Daarbij is het belangrijk om dingen te doen vanuit je relatie (intimiteit) met God en dan mag je jezelf de dingen zien doen in de Geest op basis van het Woord. Zien in de Geest dat mensen zich bekeren.
Aan het eind van deze dag werd er voorbede gedaan. Ik had niet echt een reden om naar voren te gaan, de oproep was niet op mij van toepassing, maar ik had wel zoiets van “ik ga niet eerder weg voordat ik een zegen had ontvangen”. Toen zei br. Gerard dat alle molukse mensen naar voren moesten komen om gezegend te worden en om gaven en talenten vrij te zetten.
Terwijl hij zo voor ons bad zag ik dat het kadootjes regende vanuit de hemel. Allemaal mooi verpakte kadootjes in verschillende kleuren en maten, sommige met een strik of lint erom heen. Ik vroeg aan God: “wat betekent dit Vader en waarom zijn de kadootjes nog verpakt”? Ik wist wel wat ik wilde hebben en Hij kon het me zo wel geven zonder het in te pakken. “Dat scheelt weer pakpapier”, dacht ik.
En God sprak tot mij: Hij zei: “De kadootjes heb Ik expres laten in pakken. je mag ontvangen maar vooral leren direkt te uitpakken om er wat mee te gaan doen. ontvangen is een passieve handeling maar het uitpakken is doen, je komt in aktie. Dus laat maar zien wat je hebt gekregen, gebruik het, ....aktie”!
Misschien herken je dat het niet netjes is om iets direkt uit te pakken als je het krijgt, dat het is ons (molukkers) geleerd. Dat staat zo hebberig. Je pakt je kadootjes pas uit als iedereen weg is. Is dit bescheidenheid, of valse bescheidenheid? Ik was blij te zien dat toen br. Gerard een kadootje kreeg als dank voor die dag, hij dat ook direkt uit pakte.
Ik heb het beeld in de eerste plaats eerst op mijzelf toegepast maar ik denk dat ik dat ook met een ieder van jullie die dit leest mag delen. Als God ons iets geeft mogen wij het ontvangen en er ook wat mee doen! Afleggen die valse bescheidenheid!
Shalom en blessings,
Erna Schutte-Talarima (links op de foto).
